Het leven op en nabij ons Eiland aan de Veen is niet saai. Zo hebben we het afgelopen jaar maar liefst acht keer een soort van reddingsactie uit mogen voeren. Ik laat ze even de revue passeren…
Om te beginnen waren er Jut & Jul. Boer Gerrit sukkelde met zijn gezondheid en liet de kippen aan hun lot over. Nadat er één van de honger en dorst was omgekomen, besloten we samen met de Medicijnman om de overige twee, Jut & Jul, te bevrijden en ze een hok te geven een paar honderd meter verderop. Uiteindelijk zijn ze in het najaar allebei helaas overleden.
In april vloog een Tjiftjaf tegen de kas. Eerst leek het erop dat ie het loodje had gelegd, maar het arme beestje ademde nog. Ik heb ‘m rechtop gezet en ervoor gezorgd dat de katten uit de buurt bleven. Een kwartiertje later vloog ie weer weg.
Boer Gerrit heeft ook een groot aantal katten geadopteerd, maar toen hij ziek werd kon hij ze niet meer verzorgen. De overige boeren namen de taak van Boer Gerrit over, zo ook wij. Nu denk ik wel eens dat ze teveel eten krijgen, zeker als de buikjes net zo breed zijn als de kat lang lijkt… Daarnaast kwam er nog een zwerfkat bij, een ongecastreerde zwarte kater. In overleg met de Stichting Zwerfkat hebben we de kater gevangen en laten castreren. Nu leeft hij weer tussen de andere katten, ook al is het moeilijk voor hem om geaccepteerd te worden.
In december zag Boerin Suuske een Buizerd uit de boom vallen en bleef liggen. We snelden te hulp en besloten de dierenambulance te bellen. Professioneel werd het arme beest dat een verwaarloosde indruk maakte opgepakt en liefdevol meegenomen. We weten niet of ie het heeft overleefd.
Tien dagen later, vlak na de Kerst, was Boer Frans getuige van het dumpen van twee konijntjes door een harteloos mens. De konijntjes waren waarschijnlijk alleen een konijnenkooi gewend en renden in paniek op en neer. We waren bang dat ze de provinciale weg over zouden steken en snelden meteen naar de parkeerplaats. In paniek rende één van de konijntjes zelfs in de vaart, maar gelukkig konden we het konijntje eruit vissen. Boerin Suuske heeft ze meteen naar een veilige plaats gebracht.
Een paar weken geleden kregen we bezoek van een grote knobbelzwaan. Hoe die op het Eiland is gekomen weten we niet, maar de zwaan wist ook niet hoe er weer af te komen en raakte een beetje in paniek. Ik besloot toen de zwaan voorzichtig naar de steiger te leiden. Sissend en blazend blies ie de aftocht.
Enkele dagen later heb ik nog klaarover gespeeld aan de rand van het park. Een wispelturige zwaan besloot de weg over te steken, maar de auto’s wilden maar niet stoppen. Toen de zwaan naar de overkant was, zag ie dat de andere twee zwanen het voorbeeld niet volgden en besloot weer terug te gaan. Gelukkig kreeg ik toen hulp van een medewerker van Rioolspecialist Klapwijk.
En vandaag was het dan weer raak. Boer Franske de Vogelaar kwam ik in paniek tegen op weg naar het Eiland. Of ik verstand had van schapen die op hun rug liggen en niet overeind kunnen komen. Ik ben meteen over de sloot gesprongen en naar het schaap toegerend. Ik pakte het spartelende dier bij de vacht en hielp het overeind. Meteen begon het schaap te plassen en te poepen en liep aanvankelijk weg. Maar plots stopte ze, keerde zich om en kwam naar me terug. Ik heb een foto van haar gemaakt en haar lief toegesproken. Het leek net alsof ze me bedankte en de andere boeren, die vol lof waren, zagen dat ook. Daarna liep het schaap fier naar de kudde die honderd meter verderop aan het grazen was.
Zo zie je maar, door het jaar heen valt er heel wat te redden op of rond Eiland aan de Veen!
Laat wat van je horen