Een tijdje terug zagen we dat Haan problemen kreeg met lopen en zijn evenwicht. Op zich was het een koddig moment, maar we wisten allebei dat dit niet goed was. Haan stond op de trapvoederbak en Kloek kroop onder Haan door om bij het eten te komen. Beiden rolden van de trapvoederbak af. Erg komisch, maar Haan bleef liggen en kon niet meer overeind komen. We moesten hem daarbij helpen…
Duifje had hetzelfde probleem. Verlamming van de poten en geen kracht genoeg om overeind te komen. De dagen daarop gebeurde het nog een paar keer dat Haan voorover viel. Een check naar het grijpreflex van de tenen staafde ons vermoeden: klassieke Marek’s verlamming. Een herpesvirus dat in het klassieke geval de zenuwen aantast. De ziekte is ongeneeslijk en op den duur dodelijk.
Net als Duifje, hebben we Haan extra verzorgd. Ook Buffy en Leintje hebben Haan terzijde gestaan, zoals Haan ook Duifje steunde. Kippen zijn rare dieren. Ze kunnen keihard en meedogenloos zijn in de pikorde, maar tegelijkertijd kennen ze mededogen en helpen elkaar. Het is aandoenlijk om deze steun te zien. Het ging snel achteruit met Haan. Het is pijnlijk om te zien hoe zo’n stoere vent langzaam wegkwijnt en zijn mannetje niet meer kan staan. Hij heeft zich goed gehouden, maar op 12 mei kon Boerin Suuske het niet meer aanzien. Ik kwam op dat moment net op een ander eiland na een 8-daagse rugzakwandeling aan op het eindpunt. De dierenarts heeft de diagnose bevestigd en Haan in laten slapen. Hij ligt nu op het Eiland naast Duifje. Dit is de laatste foto van Haan, voordat hij met Boerin Suuske naar de dierenarts ging.
Nu maar hopen dat de andere hennetjes de ziekte niet krijgen. Besmetting vindt plaats als de kuikens net uit het ei komen en de klassieke vorm openbaart zich vaak binnen het eerste levensjaar. De hennetjes komen allemaal van dezelfde fokker en kunnen dus allemaal het virus bij zich dragen.
We gaan weer op zoek naar een nieuwe haan voor de hennetjes. Ze kunnen best zonder, maar het gedrag van een haan tussen de hennetjes is mooi om te zien en tempert de felle kantjes van de hennetjes. We missen Haan wel heel erg. Het was een stoere vent die erg lief was voor zijn vrouwtjes…
Wat een sneu verhaal! Ik hoop dat jullie inmiddels een nieuwe haan hebben en die goed bij de hennetjes past! Maar ik snap nu ook dat jij mijn ontzetting en verlies door het bezoek van de marter zo goed begreep op het kippenforum! Wat kunnen we ons toch hechten aan die beestjes, he? Ik ga nu jouw site verder bekijken, leuk! Groetjes en carpe diem op jullie prachtige Ei-land, Karstu????
Wat jij hebt meegemaakt was erg choquerend. Het doet me beseffen dat ondanks onze voorzorgsmaatregelen, dit ook onze toom kan overkomen. Dank voor je reacties!