Het is alweer een tijdje terug, en op Twitter kon je het al volgen. Op zaterdag 27 mei reden Boerin Suuske en ik naar Lida en Chris in IJsselstein om kennis te maken met Haantje. Bij binnenkomst zagen we tussen de kleine haantjes al meteen ons Haantje. Niet alleen was hij de oudste van ruim 12 weken, hij was ook duidelijk de baas. Liever hadden we een wat oudere haan gehad, maar de meeste fokkers raken de hanen niet kwijt waardoor ze vroegtijdig in de pot belanden. Ons Haantje was teruggebracht omdat de eerste baasjes een hennetje hadden verwacht. Hij was net als de oude Haan een porcelein Cochin kriel.
Ons Haantje was al meteen een echte enthousiasteling, maar de 4 tantes op ons Eiland moesten er niets van hebben. Vooral Kloek was weer ongekend gemeen. Maar Haantje bleef volharden, bleef in de buurt van de toom en als de nood aan de man kwam, trok ie een snelle sprint. Alleen de nachten waren wat problematisch. Zo’n kleine haan hadden we ’s nachts toch dolgraag in de veiligheid van een afgesloten kippenhok, maar Haantje had daar weinig trek in. Ook Buffy was een fervente verandaslaapster, en al snel vond Haantje ook zijn plek op de veranda van de Stuga.
Dit is Haantje 4 weken later. Om het overnachten in het kippenhok te bevorderen, hebben we een 2e kippenhok aangebouwd, met de ren er tussenin. In de ren staat ook regelmatig de hondenbench die we inzetten om broedse hennetjes te laten chillen. 6 weken lang heb ik iedere avond rond 10 uur zowel Haantje als Buffy naar bed, ik bedoel stok, gebracht. Intussen werd Buffy voor het eerst broeds, en bleef dus op het nest. Nadat ze zichzelf weer teruggevonden had in de bench, besloot ze vrijwillig voortaan in het nachthok te gaan slapen. Sinds afgelopen weekend doet Haantje dat ook, want alleen op de veranda is ook maar alleen.
Daarnaast is er in de toom ook het één en ander veranderd in de houding naar Haantje toe. Om te beginnen is Kloek ook al broeds geweest. Kloek is dan daarna een stuk aardiger voor de rest van de toom en dat bevordert de rust. Leintje was de eerste die Haantje accepteerde. Plots trokken ze met elkaar op en waren onafscheidelijk. Trijs was de tweede. Op een puberaal moment, sprong Haantje bovenop Trijs. Trijs was verbaasd, maar stond het wel toe. Zo’n kleine haan bovenop volwassen Trijs is erg grappig, maar zet geen zoden aan de dijk. Buffy accepteerde Haantje na haar broedsheid en ook Kloek kon niet meer achterblijven.
En zo gebeurde het dat op een dag er een harmonieuze toom op het Eiland aan de Veen scharrelde. Langzaamaan transformeert ons Haantje tot een heuse Haan. De hennetjes hebben duidelijk de verwachting dat hij zich gedraagt als een nette haan en dat is wel even wennen. Als hij bijvoorbeeld voedsel vindt, staan de hennetjes bij hem om dit aangeboden te krijgen. Maar dat is nog lastig voor hem om te begrijpen. Ook huppelt ie soms achter een hennetje aan, maar weet nog niet precies hoe hij dat aan moet pakken.
Haantje is ook een bijzonder sociale haan. Hij zit graag bij mensen op de schouder, pikt knutjes weg uit je haar en nek en gaat lekker tegen je wang strijken en slapen. Er gaat geen dag voorbij of Haantje wil even op je zitten. Hij is erg lief en zorgzaam. Als hij met zijn kammetje over je wang strijkt, krijg je er kippenvel van!
Gisteren gebeurde echter weer iets bijzonders. Ik was bezig om de uien te oogsten en ik hoorde op de veranda een raar geluid. Ik schrok me wezenloos, want het leek alsof een kippetje stikte. Ik liet de uien vallen en liep naar de afrastering. Toen weerklonk de tweede kreet, en vol trots stelde die kreet me gerust en trok ik meteen mijn mobieltje om het geluid op te nemen. De derde kreet van Haantje klonk zo:
Kortom, sinds gisteren is Haantje, Haan geworden!
Wat een leuk verhaal en het kraaien klinkt goed.
Aaaah, ik ben jullie avonturen van achter naar voren aan het lezen en zie dat jullie inmiddels een prachthaan hebben gekregen.
Van harte gefeliciteerd en dat hij nog maar vele jaren mag blijven kraaien!??
(en dat met die oude fiets is me nu ook helemaal duidelijk, hahaha!)
Karin (Karstu)