Superintelligente kippetjes

Ik zat afgelopen zondag naar Zomergasten te kijken, naar Frans de Waal. Hij liet daarbij een filmpje zien over Papegaai Alex. Een superintelligente vogel. Kan vormen en kleuren onderscheiden, tellen, rekenen en simpele vragen beantwoorden. Terwijl psycholoog Irene Pepperberg Papegaai Alex streelt, legt ze uit dat ze niet naar de camera kijkt omdat Alex alle aandacht opeist. Als je stopt, zal hij met zijn snavel je vinger pakken om aan te geven dat je door moet gaan met strelen en je niet moet bemoeien met die camera.

En toen dacht ik, dat doet onze Buffy ook! Buffy is gek op appeltjes en banaan. Ze heeft inmiddels ontdekt hoe ze de andere 4 kippetjes te slim af kan zijn, want ze doen allemaal een moord voor een appeltje.
Normaal stel ik hun geduld zwaar op de proef, want ik eet m’n appeltje rustig op en verdeel het klokhuis in kleine stukjes en haal de pitjes eruit (bevatten cyanide!). En dan werp ik de stukjes zodanig over het pad, dat ieder kippetje zijn of haar kans krijgt.

Voor Buffy gaat dit niet snel genoeg. Zodra ik de appel pak, komt ze op me af rennen, springt op mijn knie en kijkt me bezorgd aan met een gezicht alsof die appel veel te groot is met alle risico’s van dien. Ik moet er dus een stukje voor haar afbijten. Terwijl ik met mijn rechterhand de appel vasthoudt, krijgt ze dan een stukje uit mijn linkerhand. En nu komt het vergelijk met Papegaai Alex… Als ik weer in de appel bijt, kijkt Buffy me weer “bezorgd” aan. Ze pakt vervolgens met haar snavel de wijsvinger van mijn linkerhand, trekt die voorzichtig naar zich toe, laat ‘m vallen en tokkelend kijkt ze weer “bezorgd” naar mijn appel in de rechterhand. Dit herhaalt ze meerdere malen met succes, totdat ik bij het klokhuis ben aanbeland. Dan springt ze van mijn knie af en mengt zich tussen de andere kippetjes, want nu komt het spelletje “wie het eerst komt wie het eerst maalt…”. Kortom, dit is Buffy the Smart AppleSlayer!