Iedere dag wordt het nu een beetje meer lente. De vogels kwetteren met de dag harder en de zonnestralen waren ook vandaag weer een beetje warmer. De grond was weer wat droger dan gisteren en dat maakte het een stuk makkelijker om de rest van het 7e perseeltje klaar te maken. Nu het 8e nog… Die is het meest vergrast en dat kost extra moeite.
Boerin Suuske heeft een nieuwe doorbraak geforceerd in de wildernis. De zijkant van de ruïne is nu helemaal vrij van plantengroei. Zo lijkt ons Eiland met de dag groter te worden.
Op het einde van de dag kon ik nog 3 en een halve zak kachelhout afvoeren met de boot naar de auto. Dat viel niet mee omdat op het deel van de vaart langs de houtkade een stevige wind stond. De weg terug ging echter als een speer en zo zeilde ik met grote snelheid langs de tuin van onze buurman Jan die zijn optrekje heeft aan de overkant aan het vaste land. Terwijl ik met Buurman Jan aan de praat raakte, koste het me de grootste moeite om de boot in de wind in bedwang te houden. Buurman Jan heeft voor ons een heel mooi voorstel. We mogen van zijn aanlegsteiger gebruik maken om al het afval af te voeren. Hij heeft zelfs zijn hulp en zijn aanhangwagen aangeboden. Is dat niet lief?
Het 7e veldje is af!
Laat wat van je horen