De lente knalt eruit op het Eiland aan de Veen. Niet alleen groeien de groentes de pan uit, ook alle andere kruiden en grassen kun je horen groeien. Binnen een week was het bladerdek van de bomen en de rode kornoelje zo dicht begroeid dat we Boer Martin niet meer konden zien. Aan alle kanten wordt driftig genesteld. Hoog in een wilg heeft een koppel kraaien z’n plek gevonden. Een echt kraaiennest toornt nu dus hoog boven het Eiland. Lager zien we een koppel pimpelmezen in ons nestkastje en in een holletje van een wilg nestelt de winterkoning. Verder vermoeden we nestjes van de tjiftjaf, koolmees, merel, heggenmus en misschien ook wel een stel putters die zich op het Eiland te goed doen aan de zaden van de paardenbloem.
Om het Eiland aan de Veen nestelt in de vaart een fuut en de meerkoeten zijn zelfs al aan een tweede nest begonnen. De futen kennen echt een luidruchtig liefdesleven. De kippetjes werden er af en toe helemaal stil van…
Wat er van deze meerkoetjes is geworden weet ik niet, maar aangezien moeder weer op het nest zit en van de koters niets meer is vernomen, vrees ik het ergste…
Ook spotten we weer dagelijks een bosuil op de houtkade, maar deze heeft zich nog niet op de gevoelige plaat vast willen leggen. Dat geldt wel voor dit mooi Bont Zandoogje. Deze zie je normaal gesproken in het bos op zandgronden.
De vaarten worden druk bevaren door grote scholen jonge grauwe ganzen. Enkele ouders nemen de jongen op touw en zwemmen in grote groepen over het water. Een prachtige stoet.
Verder waren we getuige van de geboorte van een kalf in het weiland. Moeder en kind waren helaas maar enkele uren bij elkaar. Even later kwam de boer het land oprijden en nam het arme kalf van de moederkoe weg.
Dit is dus het leven in een notendop op het Eiland aan de Veen in de lente. Saai? Er gebeurt nog veel meer… Nog veel meer vlinders vliegen je om de oren zoals het oranjetipje, koolwitje en citroenvlinder. Kroosje de Rat hebben we niet meer gezien, maar de appelkroosjes verdwijnen nog steeds in rap tempo. De groenten groeien en de bloemen bloeien. Dus wat wil een Eilandbewoner nog meer?
Het ziet er allemaal zeer mooi uit. Ik kan niet wachten om het zelf te zien en te helpen.
Groetjes boer Nickje