Ons Eiland zit vol leven en is een thuishaven voor veel dieren. Dat zien we aan de uitwerpselen en andere sporen die we her en der aantreffen. Daarnaast zijn er altijd wel een aantal dieren die hals-over-kop wegvluchten als we op het Eiland aankomen. Het is daarom al een tijdje een wens van mij om een nacht door te brengen op het eiland.
Zondag overdag waren we zoals gewoonlijk weer lekker bezig op het Eiland aan de Veen. Ik had de tarp opgezet en alles in gereedheid gebracht voor een nacht op het Eiland. Het uitzicht op het Eiland vanuit de tarp is subliem en de fotocamera met telelens ligt alvast klaar. Nadat we lekker uit eten waren geweest en thuis uitgebuikt, ging Boerin Suuske naar bed en liep ik in het donker naar ons Eiland.
Het was donker toen ik aankwam en in de verte hoorde ik reeds de onheilspellende geluiden die we eerder ook al overdag af en toe hoorden… Amper had ik een paar stappen gezet op de houtkade en op nog geen 3 meter van mij vandaan stond ik oog in oog met de vrouwelijke variant van de Bosuil. Even daarvoor was ze nog heftig bezig om te reageren op de baltsroep van haar mannetje, maar toen ze mij zag viel ze even stil en bestudeerde me. Toen ik even bewoog zweefde ze geruisloos weg zoals alleen een uil dit kan. Wat een prachtig gezicht en wat een mooie beleving! Nog geen 10 seconden later vonden ze elkaar weer en ging het flirten weer verder. Luister maar eens naar het volgende fragment. De skwiek komt van het mannetje, de oehoe van het vrouwtje.
Buurman Jan heeft speciaal voor dit paar een nestkast gebouwd en daar heeft dit paar vorig jaar dankbaar gebruik van gemaakt. Hij hoopt dat ook dit jaar de nestkast in gebruik genomen wordt. Die kans is erg groot, want Bosuilen blijven trouw aan hun territorium en aan elkaar voor het leven. De nestkast is door ons vanaf de houtkade heel goed te zien, dus dat levert misschien in de toekomst hele mooie plaatjes op.
Die nacht kwam het paar ons Eiland nog 2 keer bezoeken. Heerlijk om daarvoor wakker gemaakt te worden! Verder was het een rustige nacht. In de vroege ochtend werd ik gewekt door een kraai die schreeuwde naar een andere kraai een stuk verderop. Even later volgde de wave… In de lente worden alle vogels tegelijkertijd actief en dat geluid zwelt aan en neemt vervolgens weer af. Net als een zogenaamde wave in een voetbalstadion. Even later zat een paartje bonte spechten op de voedersilo, dat had ik ook nog nooit gezien! Al met al was dit een leuk avontuur en dat gaan we beslist herhalen.
Laat wat van je horen