In ons vorige bericht had ik het over een voormalig ziekenhuis in Särna. Deze prachtige Villa Kakelbont hebben we de afgelopen 2 maanden nog maar eens goed onder de loep genomen. Deze villa telt maar liefst 18 kamers en staat op een terrein zo groot als een voetbalveld. Op het terrein staat ook een gigantische, prachtige oude schuur en een ouderwetse ijskelder.
Ooit eind 19e eeuw begonnen als een ziekenhuis, werd het in begin van de 20e eeuw verbouwd tot dokterswoning. 33 jaar geleden werd het gebouw helemaal gerenoveerd en verder weten we dat het in ieder geval van 2001 tot en met 2015 dienst deed als Bed & Breakfast. Daarna heeft het gebouw anderhalf jaar ruim 20 jonge asielzoekers gehuisvest.
We hebben eerst contact gezocht met Daniel, de verkopende makelaar. We kennen hem van de Scoutgården. Voor afgelopen vrijdag hebben we een afspraak geboekt om het huis te bezichtigen, en we vragen hem of we de sleutels de rest van het weekend mogen lenen. Dat is prima, en dat stelt ons in de gelegenheid om het hele weekend ter plaatse goed uit te vinden wat er mogelijk is en wat er geïnvesteerd moet worden.
Voor de maandag maken we een afspraak met Karin Ardefelt. Ze is zakelijk coördinator voor de gemeente Älvdalen en weet nog alles over de tijd dat ze Hollanders hielp om hier in 2007 een succesvolle B&B van te maken.
Als we vrijdags aankomen, is Daniel er niet… We krijgen alleen het antwoordapparaat van de makelarij en besluiten door te rijden naar Idre. Het kantoortje in Idre is dicht, maar de assistente van Daniel werkt ook in de supermarkt. Ze belt ene Tomas die de sleutels heeft, en als de wiedeweerga scheur ik terug naar Särna. Tomas is een gepensioneerde man die hier al 30 jaar niet meer binnen is geweest. Hij kent nog de toenmalige bewoner die inmiddels 80 jaar is en wellicht graag met ons over het huis wil praten. Wat een leuk en warm aanbod!
Maar ik moet weer terug naar Idre waar Boerin Suuske op me wacht met de boodschappen. Samen rijden we door naar Storsätern, naar ons logeeradres bij onze vrienden Peter & Helena. Was dat ff schrikken! Als we de sleutel niet hadden gehad, was er van het onderzoek niets terecht gekomen, maar zo zie je maar dat een kleine gemeenschap tot wonderen in staat is.
Zaterdagochtend gaan we naar Särna terug. Het is een mooie, zonnige dag en we zijn erg nieuwsgierig. Een oud gebouw van 40 meter lang en 25 meter breed, en een schuur van 10 bij 4,5 meter. Dat wordt een flinke ontdekkingsreis! Over onze ideeën en wat we allemaal tegenkwamen is misschien een aparte blog waard en hou ik hier buiten beschouwing.
Zondagochtend gaan we weer en laten alle puzzelstukjes langzaam op hun plekje vallen. Het lijkt erop dat de puzzel wel gaat lukken en we zien een groot en groots project langzaam voor onze ogen opdoemen. ’s Middags bezoeken we Beate en Werner van de Grövelsjön Alpacka. Werner is kok en gaat een restaurant uitbaten in Grövelsjön. Hij biedt Boerin Suuske de mogelijkheid om in het hoogseizoen voor hem te werken.
Maandagochtend gaan we nog even naar Villa Kakelbont. Na de lunch gaan we door naar het gemeentekantoor in Särna. Daar hebben we een afspraak met Karin, via Skype. Met haar praten we bijna 3 uur lang over de Villa en de mogelijkheden om er een B&B te beginnen. Ze vertelt veel over de opzet van de vorige B&B eigenaren en waar ze overal tegenaan liepen. Ook vertelt ze wat er daarna gebeurde toen de huidige eigenaren uit Stockholm Villa Kakelbont overnamen. Men dacht aanvankelijk dat de B&B voortgezet zou worden, maar uiteindelijk exploiteerden ze er een vluchtelingencentrum voor jonge asielzoekers.
Al met al zijn we een stuk wijzer geworden en zien het helemaal zitten om hier iets te beginnen. Het is nog een beetje koffiedik kijken, maar als het een beetje mee blijft zitten… Hieronder een filmpje over de feestweek in Särna met een interview met Karin. Op het einde zit er in het filmpje een paaseitje verstopt…
Om een klein beetje van ons geheime project te verklappen staat hieronder een foto van Villa Kakelbont toen deze in 1905 was verbouwd:
Laat wat van je horen